Na današnji dan 1946. godine, u Sarajevu je rođena Jasna Diklić, bosanskohercegovačka pozorišna i filmska glumica. Kao kćerka čuvene glumice i lutkarske rediteljice Amalije praktično je prohodala u teatru, ali svoje prve glumačke korake načinila je na sceni sarajevskog Malog pozorišta, gdje se odvijala praktična nastava po dobru znanog Dramskog studija Festivala malih i eksperimentalnih scena MESS, čijoj je prvoj generaciji i sama pripadala. Glumu je diplomirala na Odsjeku scenskih umjetnosti Filozofskog fakulteta u Sarajevu, piše Avaz.
Prvi profesionalni angažman Jasna je dobila u Narodnom pozorištu u Banjoj Luci, 1969. godine, ali se ubrzo vratila na matičnu scenu Malog pozorišta koje će kasnije ponijeti ime Kamerni teatar 55.
Do 1992. godine na ovoj sceni ostvarila je desetine uloga među kojima su nezaboravne ostale one u “Zagrljenicima” Miodraga Žalice, “Djelovanju gama zraka na čudovišne nevene” Paula Sindela, “Brisanom putu” Milice Novković, “Plavoj Jevrejki” Isaka Samokovlije, a lično izdvaja još i uloge u “Vrhu” Safeta Plakala u režiji Dubravka Bibanovića, 1977., i “Lutkinom bespuću” Safeta Plakala u režiji Vladimira Milčina, 1991. godine.
Jasnina maestralna kreacija lika Mine Hauzen u “Skloništu” (koje je doživjelo 110 izvođenja u zemlji i 27 u inozemstvu), ponukala je Plakala da pred kraj rata napiše i drugo poglavlje naslova “Memoari Mine Hauzen”, koje je u režiji Zorana Bečića bilo praizvedeno kao prvi mirnodopski projekt SARTR-a. I u ovoj predstavi Jasna je 125 puta briljirala, postižući ono u glumi najteže: da ti ljudi zaborave lično ime i pamte te po imenu lika, te da kod ljudi koji ne razumiju tvoj jezik izazoveš emocije zvali se oni Poljaci, Šveđani ili Nijemci. Za ovu kreaciju proglašena je Ženom 1997. godine u umjetnosti BiH.
Briljantne uloge odigrala je i u filmovima: “Nebo iznad krajolika”, “Dobro uštimani mrtvaci”, “Vatrogasac”, “Uđi, ako hoćeš”, “Remake“, “Savršeni krug”, te TV serijama: “Crna hronika”, “Sarajevske price”, “Viza za budućnost”, “Brisani prostor”.
Diklić je dobitnica nagrade Tmačin prsten za desetogodišnji angažman i očuvanje digniteta glumca, 2004. godine. Tokom pandemije koronavirusa Jasna je pisala kolumne koje je kasnije objavila u knjizi “Zapisi s Marindvora”.
Naslovna fotografija: Avaz
